Rozemarijn is ook wel bekend onder de Latijnse naam Salvia Rosmarinus, wat “dauw van de zee” zou betekenen. Het kruid heeft deze naam te danken aan de groeiplaats rond de zee en omdat hij altijd groen blijft, ook in de winter. Rozemarijn is dus een meerjarige plant welke ook de Nederlandse winters overleeft. Rozemarijn is te herkennen aan de lijnvormige bladeren met een grijze onderkant en een donkergroene bovenkant die zowel vers als gedroogd kunnen worden gegeten. Van april tot en met oktober bloeit de rozemarijn, de wit-blauwe bloemen zijn ook eetbaar.

Rozemarijn wordt al lange tijd als kruid gebruikt en er zijn al verschillende betekenissen aan gegeven. Zo zouden de Grieken het gebruiken als krans om het hoofd om het geheugen te verbeteren en werd het door de Egyptenaren als een heilig kruid gezien. De Romeinen gebruikten het kruid als teken van vriendschap en het werd gebruikt bij zowel de Grieken, de Egyptenaren en de Romeinen bij verschillende rituelen die betrekking hebben op geboorte en het huwelijk.

Rozemarijn is van oorsprong te vinden in Zuid-Europa, maar is tegenwoordig niet meer weg te denken in de Nederlandse keuken. Het kan met veel verschillende ingrediënten worden gecombineerd en past zowel bij zoete als bij hartige recepten. Rozemarijn kan zowel vers als gedroogd worden gebruikt en kan direct in het recept worden gemengd. Gedroogd is de smaak van Rozemarijn wel een stuk intenser dan bij vers gebruik.

Behalve in eten kan rozemarijn ook worden gebruikt in thee. Behalve de heerlijke geur zou het volgens de Chinese geneeskunde een relaxend effect kunnen hebben voor de zenuwen en zou het positief kunnen werken op de spijsvertering. De combinatie van rozemarijn en citroengras als thee zou een boost geven aan je immuunsysteem.

Rozemarijn heeft niet alleen in thee een positief effect op je lichaam, het kan ook een positief effect hebben als je het gebruikt in een recept. Zoals hierboven benoemd kan het positief werken op de spijsvertering en zou het een rustgevend effect hebben op de maag. Het zou maag en darmkrampen kunnen verminderen en het heeft een positief effect op ontstekingen.  De geur van rozemarijn kan een ontspannende werking hebben, daarom is het ook regelmatig terug te vinden in zeep of balsems.

Een ander bijkomend voordeel is dat insecten, zoals muggen niet van de geur van Rozemarijn houden dus plant het zeker in de buurt van een plekje waar je graag zit op een zomeravond. Je kan dan niet alleen genieten van de geur en kan de blaadjes plukken om mee te koken, je schrikt dan gelijk muggen af.

*Als je zwanger bent of borstvoeding geeft is het verstandig om het gebruik van rozemarijn te beperken.

Het kruid dille luisterde in de oud Saskische tijd naar de naar ‘dilarm’ wat ‘in slaap wiegen’ betekent. Het kruid heeft zijn naam te danken aan zijn rustgevende werking op baby’s als moeders dit gegeten hadden. Tegenwoordig noemen we dit kruid dille, oftewel Anethum graveolens in het Latijn. Het is een éénjarige plant uit de schermfamilie en is verwant aan de venkel en kervel. Dille is te herkennen aan de groene dunne naaldjes/haren aan het eind van het steeltje en als ze in bloei staan aan de gele bloemen die bloeien in de vorm van een scherm. Wat dille bijzonder maakt als kruid is dat zowel de bloemen als de zaden, en de “bladen” te eten zijn.

Dille groeide oorspronkelijk in Zuid-Europa en is waarschijnlijk door monniken door Europa heen verspreid. Hierdoor is het kruid dille veel terug te vinden in de Rusische, Baltische en Scandinavische keuken. Maar in het voorjaar en de zomer kom je het ook regelmatig tegen in Nederlandse recepten vanwege de frisse citroen- of anijsachtige smaak. Tegenwoordig kan het in iedere tuin als éénjarige plant worden geplant en kan in iedere supermarkt worden gekocht. Verse dille heeft vaak wel een frissere smaak dan gedroogde dille. Bij de zaden is het juist zo dat de gedroogde zaden meer smaak bevatten.

Dille is een veelzijdig kruid, wat bijvoorbeeld voor zowel vis als gehakt kan worden gebruikt. Maar het combineert ook verrassend goed met verschillende groente en is terug te vinden in allerlei sauzen.  Verse dille wordt na het bereiden van het gerecht toegevoegd, omdat het tijdens het verwarmen zijn smaak verliest. Het wordt dus niet meegebakken of gekookt tijdens het maken van een gerecht.
De zaden van dille kunnen daarin tegen juist wel worden meegebakken of worden gekookt tijdens het bereiden van een recept. De zaden zullen hun smaak dan niet verliezen.
Dille zaden worden ook veel gebruikt bij het wecken, bijvoorbeeld bij het wecken van augurken.

De medicinale werking van dille was al bekend bij de oude Grieken en de Romeinen. Bij de oude Grieken werd het kruid al als medicijn voorgeschreven om maagklachten te verhelpen. En de Romeinen zouden het hebben gebruikt om de genezing van wonden te versnellen waarbij het als zalf op de spieren werd gesmeerd om stijfheid te verhelpen.
Tegenwoordig staat het kruid vooral bekend om zijn effecten op het maag-darmstelsel. Het zou helpen tegen misselijkheid, maar ook tegen maag- en darmklachten zoals krampen. Dille zou een positief effect hebben op de spijsvertering en hierdoor ook winderigheid kunnen bevorderen zodat de gassen sneller het darmstelsel verlaten.

Op momenten van kramp wordt aangeraden om dille zaad te gebruiken na een maaltijd, bijvoorbeeld door het te gebruiken bij het zetten van thee. Een kopje dille thee zou ook slaap bevorderend en kalmerend kunnen werken wat een positief effect kan hebben op je darmen.

Venkelzaad is afkomstig van de venkelplant, met de Latijnse naam: Foeniculum vugare en valt onder de familie schermbloemige. Zowel de plant als het zaad kan worden gegeten. In dit artikel richten we op ons de effecten van venkelzaad. De venkelplant groeide van origine in Azië, via verschillende handelsroutes is het in Italië terecht gekomen en ondertussen wordt het vrijwel in heel Europa gebruikt. Venkelzaad staat bekend om zijn anijsachtige smaak.

In gedroogde vorm kan venkelzaad in bijna iedere supermarkt worden gekocht. Je kan het zaad vervolgens in zijn geheel of gekneusd gebruiken. Het zaad kan in zijn geheel geroosterd worden wat ervoor zorgt dat er meer smaken vrij komen in je gerecht. Venkelzaad geeft een lichte anijssmaak aan de gerechten waar je het in gebruikt. Dit zorgt ervoor dat het veelzijdig kan worden gebruikt, van curry’s tot stoofschotels en combineert goed met zowel kip, vlees en vis. Daarnaast wordt het ook gebruikt in verschillende bakrecepten, waaronder onze bekende kruidnoten.
Venkelzaad is in veel kruidenmixen terug te vinden, waaronder de 5 spices kruidenmix. Ook in theemixen is venkelzaad vaak terug te vinden, vanwege het vermeende kalmerende effect of omdat het zou kunnen helpen bij de spijsvertering.

Venkel werd vroeger door de Grieken en Egyptenaren al gebruikt als een medicinale plant. En recenter zijn er beschrijvingen gevonden waarbij het werd gebruikt tijdens bijvoorbeeld kerkdiensten om het knorren van de maag tegen te gaan. Venkelzaad staat erom bekend dat het een positief effect zou kunnen hebben op de spijsvertering en een minder opgeblazen gevoel kan geven. Dit komt onder andere doordat het winderigheid vermindert. De olie die zich in het zaadje bevindt kan een kalmerend effect hebben op zowel de darmen als de maag. Behalve dat het effect heeft op de darmen en de maag zou het ook kunnen helpen bij krampen tijdens de menstruatie. De olie in de zaadjes zou de krampen tijdens de menstruatie kunnen verminderen.

*Het gebruik van venkelzaad wordt afgeraden bij zwangerschap of tijdens het geven van borstvoeding.

Koriander (Coriandrum sativum) is een plant uit de schermbloemfamilie en is onder andere verwant aan peterselie en anijs. Koriander wordt verkocht onder verschillende namen waaronder ketoembar. Ketoembar is echter niet gemaakt van het blad van de koriander maar is het poeder van de fijngemalen korianderzaden. Dit korianderzaad wordt vaak gebruikt in donkere bieren en is ook terug te vinden in verschillende koek- en speculaaskruiden.

Verder kan koriander zowel vers, als in een poeder en gedroogd worden gebruikt in de keuken. Vers kan het blad en de bloem van de koriander worden gegeten. Je kan de verse koriander het best in de koelkast bewaren. De zaden worden vaak vermalen tot een poeder en het blad wordt gebruikt om te drogen. Tegenwoordig kan je ook korianderolie kopen. Dit kan ook worden gebruikt in de keuken.

De smaak  van koriander kan het best worden vergeleken met de smaak van anijs. 5-20% van de mensen die koriander eten refereren de smaak van het kruid met de smaak van zeep, dit zou volgens onderzoek kunnen komen doordat een proteïne in koriander die ook in zeep voorkomt wordt geactiveerd door de smaakpupillen tijdens het eten van koriander.

Koriander wordt veel gebruikt in het Midden-Oosterse en Middellandse recepten. Maar kan ook zeker gebruikt worden in soepen, stoofschotels, salades of curry’s. Als je het blad van de koriander vers gebruikt wordt deze vaak als laatste toegevoegd aan een recept omdat het blad snel smaak verliest als je het verhit. Gedroogde koriander kan wel tijdens het koken worden toegevoegd en zal dan geen smaak verliezen.

Koriander bevat een relatief hoog percentage vitamine A en bevat verschillende vitamine B, waaronder B1, B2 en B6. Koriander bevat onder andere ook natrium, kalium en magnesium.

Koriander kan de stoelgang bevorderen, bevat ontstekingsremmende eigenschappen en kan positief werken voor het spijsverteringsstelsel. Het kan kramp verminderen in het gehele spijsverteringsstelsel waardoor het een opgeblazen gevoel kan wegnemen en winderigheid kan verminderen. 

De meest werkzame stoffen van de koriander zijn terug te vinden in de zaden van de koriander waar onder andere korianderolie van wordt geproduceerd. Korianderolie kan positief werken voor het lichaam in het bestrijden van bacteriën en schimmels. Maar kan ook een positief effect hebben op de eetlust, de spijsvertering en kan een krampstillend effect hebben.

Korianderolie wordt verkocht als een etherische olie. Hierbij is het van belang om goed te controleren of je deze kan gebruiken in je gerechten. Niet alle etherische oliën zijn geschikt voor consumptie.

De plant brandnetel kennen we bijna allemaal wel. Ik denk dat we er ook allemaal wel eens tegenaangelopen zijn, aangeraakt hebben of er zelfs helemaal ingevallen zijn. Die credits heb ik dan weer :)

We kennen de brandnetel van zijn gemene haartjes die een brandend gevoel kunnen geven als je het plantje tegen de haren instrijkt. Het wordt gezien als een onkruid, maar is het echt wel een ongewenste plant? Want behalve de vervelende effecten heeft de plant zeker ook minder vervelende effecten. Dus misschien toch de cofrontatie waard?

Owja, voor ik de confrontatie aan ga zorg ik dat ik mijn hoge kaplaarzen aan heb en dubbele handschoenen en een scherpe schaar. Na één brandnetelprik was bij mij het besef er weer hoe vervelend de prikkels waren dus ik ben altijd helemaal ingepakt. Mocht je de brandnetel willen wildplukken (want de meeste mensen willen ze niet in de tuin) is het wel belangrijk om te kijken waar je gaat plukken. Op plekken waar de grond vervuild is, naast een druk bereden weg, langs een akkerland waar ze pesticiden gebruiken en waar veel hondenpoep ligt zou ik niet gaan plukken. Als je twijfelt is het handig om eerste een aantal keer een inspectie rondje te lopen voor je gaat plukken. De jongste scheuten zijn trouwens het lekkerst, als je oudere scheuten hebt smaken ze een beetje naar aarde.

Houdt er rekening mee dat je brandnetel als een kruid moet behandelen, een aantal scheuten in de thee of een keer een soep kan maar het is niet de bedoeling dat je dit heel de dag door gebruikt in je thee en het alleen maar gaat gebruiken. De brandnetel zal dan negatieve effecten hebben op je lichaam net als eigenlijk ieder kruid. Dit houdt ook in dat de positieve effecten die hieronder worden benoemd maar heel klein zullen zijn, maar het zal altijd helpen. Dus als je echt merkt dat er iets is is het verstandig om altijd een huisarts te raadplegen en niet zelf te gaan experimenteren.

De positieve effecten:
Kalium bevat vitamine E wat een sterk antioxidant is wat veel verschillende positieve effecten kan hebben op het lichaam. Het zou daardoor kunnen helpen bij ontstekingen, reumatische klachten en zou kunnen helpen bij het ontgiften van de lever.

De plant gebruiken:
Kook de plant altijd een aantal minuten om ervoor te zorgen dat de kleine stekeltjes geen effect meer hebben. Het lijkt mij heel vervelend als je dit gevoel in je mond krijgt.
Je kan er thee van zetten door kokend water over de bladeren te gieten en dit voor 10 minuten te laten trekken. Dit giet je daarna af en het water wat daaruit is ontstaan kan je opdrinken. Je gebruikt hiervoor niet meer dan een aantal topjes of een theelpel gedroogde brandnetel.
In de keuken kan je het op veel verschillende manieren gebruiken, de bekendste is denk ik wel soep, maar je kan het ook gebruiken als kruid en door verschillende maaltijden mengen zoals pasta. smoothies, groente.

Dragon kan je herkennen aan zijn lange bladen en heeft een licht anijsachtige smaak. Het is vrij sterk van smaak. Dragon komt oorspronkelijk uit Centraal-Azië. Het hoort tot de composietenfamilie, dit houdt in dat de plant uit kleine en vaak ongelijkmatig verdeelde bloemen bestaat. De botanische naam van dragon is “dracunculus” wat “kleine draak” betekent. Waarschijnlijk heeft de plant zijn naam te danken aan de gekleurde wortels en de blaadjes die een beetje op drakentongen lijken.

Het is geen makkelijk kruid om zelf te kweken, vaak komt er schimmel in de plant. Mocht het wel lukken dan zijn zowel de blaadjes als de bloemen eetbaar. Dragon is een meerjarige plant, maar gaat vaak dood door de vorst. Als je de plant in de winter beschermd kan je hem in je tuin laten groeien. Je kan dragon vers kopen, zorg er dan voor dat het frisse groene blaadjes zijn en dan kan je het een aantal dagen in een glas water bewaren in de koelkast. Dragon kan ook gedroogd gekocht worden. De bloemen worden voornamelijk gebruikt als decoratie, maar kunnen wel gegeten worden. De blaadjes worden vaak fijngesneden en aan het eind van de bereiding toegevoegd.

Dragon is een veelgebruikt kruid in de Franse keuken, het valt onder de “fines herbes” en is vaak terug te vinden is in een aantal klassiekers, zoals bearnaisesaus en vinaigrettes.

Dragon kan goed in combinatie met kruiden als peterselie, kervel en bieslook worden gebruikt. Dragon wordt vaak als laatst toegevoegd aan het gerecht om de smaak te bevorderen. Hiernaast wordt er altijd gewaarschuwd om niet te veel te gebruiken omdat de smaak al snel erg overheersend kan zijn.

Dragon is rijk aan vitamine A en C en heeft een hoog jodiumgehalte. Een van de belangrijkste bestandsdelen van dragon is estragol. Estragol heeft de neiging om in de darmen vorming van darmgassen te voorkomen en de spieren in de darmen te kalmeren, hierdoor zou het buikpijn verzachten, ongemakken verlichten en de spijsvertering bevorderen. Een van de eigenschappen van dragon is dat het de eetlust opwekt. Van de bladeren en bloemen kan ook thee worden gezet wat een positief effect zou kunnen hebben op de nieren.

Dragon wordt ook gebruikt in etherische olie. De blaadjes van de dragon bevatten veel olie en worden daarom geregeld gebruikt in etherische olie. Om de buikpijn te verlichten wordt er geadviseerd om 2 druppels etherische olie te mengen met een theelepel amandelolie en dit op je buik te wrijven. Het is wel van belang eerste de etherische olie te controleren of deze op de huid kan worden gebruikt.

Het gebruik van dragon wordt tijdens de zwangerschap afgeraden.

Kardemom is een kruid dat iedereen wel kent, maar zeker niet iedereen gebruikt. Juist vanwege de vele gezondheidsvoordelen is het een kruid wat eigenlijk niet mag missen in het kruidenrek. Kardemom is een kostbaar kruid, na saffraan en vanille is het het duurste specerij dat je in je kruidenrek kan hebben. In dit artikel wordt de werking, werkzame stoffen en de toepassingen van de groene kardemom beschreven. Dit is de kardemom die te koop is in de supermarkt en het meest veelzijdigst kan worden gebruikt.

Van oudsher wordt kardemom gebruikt als een traditioneel medicijn. Maar ook in de moderne geneeskunde is kardemom terug te vinden. Kardemom zou goed zijn voor het verbeteren van de darmgezondheid, zo zou het gasvorming en spasme van de darm voorkomen en na het eten van kardemom zou je een minder opgezette buik moeten hebben. Maar het werkt ook cholesterol (LDL-cholesterol) verlagend en kardemom zou chronische ontstekingen kunnen verminderen.

Ook als je kardemom niet in je keuken hebt staan, heb je waarschijnlijk wel kruidenmixen waar je kardemom in terug kan vinden, zoals speculaaskruiden. Kardemom wordt in kruiden vaak gebruikt als een extra smaaktoevoeging door zijn sinaasappelachtige geur.

Kardemom bevat de mineralen calcium, magnesium, kalium en natrium. Ook bevat het veel spoorelementen zoals koper, ijzer, mangaan, fosfor en zink.

Het ijzergehalte in kardemom is zo hoog dat je bij een inname van 100 gram 175% van je Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid (ADH) binnen krijgt. Dit geldt ook voor de hoeveelheid mangaan, bij een inname van 100 gram krijg je ruim 1200% van ADH binnen. Nu is het onwaarschijnlijk dat je 100 gram kardemom binnen krijgt, maar dit geeft wel een goed beeld over de hoeveelheid ijzer en mangaan in kardemom.

Hiernaast bevat kardemom de vitamine A, B1, B3, B6 en C. Kardemom bevat in verhouding meer mineralen dan vitaminen.

Doordat kardemom flavoïnden en propanoïden bevat heeft het een antioxidante werking. En door de alfa-terpinol heeft het een kleine pijnverlichtende werking.

Hoeveel je van deze werkzame stoffen binnen krijgt is altijd afhankelijk van de hoeveelheid die je binnenkrijgt en de manier waarop je het bereid. Het is verstandig om altijd eerste te beginnen met kleine hoeveelheden als je niet bekend bent met het kruid. Kardemom kan namelijk allergische reacties veroorzaken en bij aanraken kan er contacteczeem ontstaan. Kruiden en darmen kunnen goed samenwerken, maar ondanks alle voordelen kan het zijn dat jouw darmen er niet goed op reageren.

Kardemon is familie van gember. Het is een tropische plant die je onder andere kan vinden in Sri Lanka. De plant kan 2 tot 5 meter hoog worden en na 3 jaar produceert de plant bloemen. Uit deze bloemen groeien peulen die kunnen worden geoogst, dit zijn de kardemom peulen. De zaden van de kardemom bevinden zich in de peulen. Bij het koken kan je de peulen van de kardemomplant gebruiken. De peulen kunnen worden gebruikt in stoofschotel, maar moeten er later wel uit gehaald worden. Deze kunnen erg bitter smaken. De zaden (uit de peulen) kunnen worden geroosterd en/of worden gemalen, vervolgens kan de poeder worden gebruikt in je gerecht. De poeder kan gebruikt worden in zoete en in hartige gerechten.

Groene thee zou een detox functie hebben. Het zuivert het lichaam van schadelijke stoffen. Hierdoor zou het een positief effect hebben op de spijsvertering, de ontlasting zou zachter worden, de darmen zouden minder worden geprikkeld en het verwijderen van afvalstoffen zal worden versnelt. Voor mensen met obstipatie zou dit een positief effect op de darmen kunnen hebben. Hiernaast bevat groene thee veel vitamine en mineralen die een positief effect kunnen hebben op de gezondheid, zoals vitamine c.

Grofweg gezegd heb je drie verschillende thee soorten; zwarte thee, groene thee en witte thee. Hiernaast heb je nog de thee uit een zakje en de pure thee.

Bij groene thee hebben de theebladeren minimale oxidatie ondergaan, dit houdt in: bij het plukken van de groen thee worden de jonge blaadjes geplukt en daarna direct gestoomd. De polyfenolen blijven in tact en de blaadjes blijven groen. Hierna wordt de thee mechanisch geplet en op een lage temperatuur gedroogd.

Groen thee bevat ongeveer 30% polyfenolen, polyfenolen zouden ontstekingsremmend kunnen werken en ervoor kunnen zorgen dat afvalstoffen sneller worden afgevoerd uit ons lichaam.

Groene thee bevat de vitamine A, B1, B2, B3, C, E en K.

Hiernaast bevat het ongeveer 3% aminozuren en dan met name Theanine dat zou kunnen helpen bij ontspannen.

Groen thee bevat gemiddeld 3-6% caffeïne, dit is ongeveer 24-40 mg. In zwarte thee is dit ongeveer 14-61 mg en in koffie ongeveer 95-200 mg.

Hoeveel je van de werkzame stoffen binnen krijgt is erg afhankelijk van onder andere de hoeveelheid thee, hoe lang je het hebt laten trekken en de temperatuur van het water.

Groene thee heeft ook een aantal kanttekeningen, zou zo het de opname van ijzer verminderen. Hierdoor is het van belang dat het niet wordt gedronken in combinatie met ijzerhoudende producten. Groene thee bevat nog steeds caffeïne, mensen die hier gevoelig voor zijn moeten hier rekening mee houden.

Door te veel gebruik komt er te veel tamine vrij wat juist weer buikklachten kan geven, zoals misselijkheid en buikpijnen.

Groene thee kan op verschillende manier worden toegepast. Het meest voor de hand liggend is in de thee. Om het meest effect van groene thee te kunnen ondervinden is het gebruiken van de pure gedroogde theeblaadjes het meest aan te raden. Groene thee wordt vaak vergeleken met matcha poeder. Dit is niet hetzelfde. De bereiding om de poeder te maken verloopt anders, waardoor er ook andere stoffen vrijkomen.

Munt is bijna niet meer weg te denken uit de Nederlandse keuken. We gebruiken het in thee, cocktails, zomerse drankjes en lekkere recepten. Tegenwoordig zijn er eindeloos veel variaties te koop en is er voor ieder wat wils. Maar behalve dat het lekker is heeft munt ook verschillende gezondheidsvoordelen.

Munt valt onder de vaste planten in de lipbloemfamilie. De plant heeft een zeer sterk geurende stof, menthol, dat onder andere gebruikt wordt als geur- of smaakstof. Munt groeit van origine in de landen rond de Middellandse Zee, maar tegenwoordig wordt het ook in de Nederlandse kassen verbouwd en kan je het zelf makkelijk kweken in je eigen tuin.

Munt is een kruid dat in veel verschillende soorten en vormen kan worden gekocht. Er zijn de afgelopen jaren veel kruisingen bij gekomen, zoals aardbei-munt, sinaasappel-munt en appel-munt. In dit artikel zullen we het hebben over de oorspronkelijke munt, de mentha. Het verhaal gaat dat de naam menta komt van nimf Mentha, ze werd bemind door Pluto. De jaloerse Proserpina heeft haar vervolgens in munt veranderd.

Er zijn gegevens gevonden dat munt al in de middeleeuwen werd gebruikt als “medicijn” omdat het een positief effect kan hebben op de darmen en de spijsvertering. Tegenwoordig kunnen we munt hier nog steeds voor gebruiken maar weten we ook dat er nog meer gezondheidseffecten kunnen zijn. Zo kan het winderigheid verminderen, stilt het darmkrampen en kan het helpen bij verstopping. Door regelmatig gebruik zou munt zelfs ontstekingsremmend kunnen werken.

De geur van munt zou een positief effect hebben op je zenuwstelsel waardoor je zenuwstelsel kalmeert en je minder stress ervaart, wat een gunstig effect kan hebben op je Prikkelbare Darm Syndroom.  Munt kan helpen bij de aanmaak van serotonine die invloed hebben op je humeur en emoties. Het inademen van de geur zou zelfs misselijkheid weg kunnen nemen.

Munt bevat vitamine E en C die een positief effect hebben op het immuunsysteem en kan werken als krachtig antioxidant (helpt je lichaam en kan je gezondheid bevorderen). Munt bevat ook vitamine B2 die een belangrijke rol speelt voor je energiehuishouding. Hiernaast bevat het ook calcium, ijzer en magnesium.

Tegenwoordig is munt in veel verschillende keukens terug te vinden. Munt wordt onder andere in de Engelse, Griekse en Turkse keuken gebruikt om te koken. In de Arabische keuken wordt munt onder andere gebruikt voor de thee. In de voedingsindustrie wordt munt vooral gebruikt als een smaakmaker, geurstof en kleurstof. Tegenwoordig is munt ook in de Nederlandse keuken niet meer weg te denken en kan je bijna overal munt kopen of een kop verse muntthee bestellen.

Munt kan vers en gedroogd worden gebruikt, verse munt geeft meer smaak af dan gedroogde munt. De verse munt uit de winkel kan je een aantal dagen in de koelkast bewaren. Het best is om het in een theedoek te bewaren of in een glas met water. Je zou munt ook in kunnen vriezen door de blaadjes van de steel te halen, deze te wassen en goed te laten drogen. Als de blaadjes droog zijn kunnen ze worden ingevroren.

Als je bekend bent met het Prikkelbare Darm Syndroom kan het zijn dat de dokter capsules met pepermunt voorschrijft om de klachten te verminderen. De capsules zijn ook terug te vinden in de keuzehulp van de PDSB stichting, onder het kopje medicijnen. De capsules zijn gemaakt van het extract van gedroogde bladeren en stelen van de muntplant. Er ontstaat een kleurloze vloeistof met een scherpe munt geur. Het is afhankelijk van de capsule maar gemiddeld zit er tussen de 30-60% pepermunt olie in. De capsules met pepermuntolie kunnen heel effectief werken tegen onder andere buikpijn, diarree, obstipatie, krampen en een opgeblazen gevoel. Net als bij alles bij het Prikkelbare Darm Syndroom kan dit heel goed werken, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.

Tijm valt onder de familie van de lipbloemen. Hieronder valt onder meer oregano, munt, marjolein en tijm. De tijm die in Nederland wordt gegeten is voornamelijk afkomstig van het Middellandse zeegebied en uit Azië. In totaal zijn er meer dan 60 verschillende soorten tijm en omdat het kruid erg populaire is in de keuken komen er alleen maar meer soorten bij, zoals sinaasappeltijm. In dit artikel zullen we aandacht besteden aan de meest toegankelijke soort tijm, de Thymus Vulgaris.

Tijm wordt van oudsher gebruikt voor zijn natuurlijke aroma’s en als smaakversterker. Maar het gebruik van tijm in de keuken kan ook een gunstig effect hebben op de spijsvertering en de darmen. Tijm zou helpen om het opgeblazen gevoel weg te nemen. Hiernaast zou heb het lichaam helpen met de vertering van vette en moeilijke maaltijden waardoor de darmen zouden worden ontlast. Door het ontspannende effect op de darmen zou het kruid positief werken bij darmspasme en buikpijn. Als laatst kan tijm positief werken op de microbiotica van de darmen omdat het kruid antibacterieel zou werken. Het is wel van belang om er rekening mee te houden dat dit in kleine hoeveelheden waarschijnlijk alleen positief zal meewerken en weinig effect zal hebben.

Tijm staat bekend om zijn antioxidante werking en het aantal flavonoiden die het kruid bevat. Antioxidanten is een verzamelnaam voor onder andere vitamine C. De kracht van vitamine c is dat het ervoor zorgt dat de cellen minder snel worden beschadigd door schadelijke stoffen. Flavonoiden vallen onder de antioxidanten geven van origine kleur aan je eten. Het wordt in de dikke darm opgenomen en zou een positieve werking op je darmbacteriën kunnen hebben.

Hiernaast bevat tijm ook kleine hoeveelheden vitamine b2, b6 en b11. Die belangrijk zijn voor de energiestofwisseling en het met immuunsysteem. Maar tijm bevat ook kleine hoeveelheden calcium, fosfor, kalium, magnesium, mangaan, koper en ijzer.

Tijm is een veelzijdig kruid en kan op veel manieren worden gebruikt. Je kan het gedroogd kopen in de supermarkt, maar je kan het ook als vers kruid gebruiken. Beide vormen kan je gebruiken tijdens het koken, maar ook als etherische olie of in de thee. Voor het gebruik van de etherische olie wordt er vaak gekozen voor de verhouding, 10 druppels etherische olie tegenover 5 ml amandelolie. Wrijf dit op de huid voor een ontspannen gevoel. Controleer altijd of de etherische olie op de huid kunnen worden gebruikt voordat je dit op je huid gebruikt. Voor de theeliefhebbers kan je een eetlepel tijm toevoegen in een kop kokend water en laat dit 10 minuten trekken. Dit zou een ontspannen effect op de darmen hebben.

Tijm kan tijden het koken zowel vers als gedroogd worden gebruikt, verse tijm heeft een meer uitgesproken smaak dan gedroogde tijm.